Legendy

Dziewczę nagrodzone przez los miłością za nieszczęśliwe dzieciństwo, okrutny stary stryj, który chce przehandlować ubogą, ale piękną bratanicę za sakiewkę pełną złotych monet, wreszcie biała dama strasząca o północy na zamkowej wieży to częste motywy baśni. U nas, na Krajnie istnieje legenda, która łączy te wszystkie wątki w jedną opowieść.

Diabeł w ludowej polskiej tradycji nie jedno, a wiele ma imion. Na Krajnie nazywano go chimkiem, a spotkanie z czartem było przed wiekami jedną z najstraszniejszych przestróg i zwiastowało nieszczęście największe, jakie człowieka spotkać mogło. Stąd chimek pojawiał się w wielu krajeńskich legendach.

Przy trakcie z Łobżenicy do Zlotowa leży nad jeziorem wieś Sławianowo. Tędy przez wieki jeździli pątnicy do Górki Klasztornej na odpusty, by pomodlić się przed obrazem Najświętszej Panienki Góreckiej i wody zaczerpnąć z cudownego źródełka. Niedaleko owego traktu leżał jeszcze sto lat temu głaz o niespotykanych rozmiarach. Krążyły o nim różne wieści między mieszkańcami pobliskich wiosek.

Kiedy na ziemi krajeńskiej żyli jeszcze w zgodzie ze sobą Polacy i Niemcy, dziedzicem folwarku między Krajenką a Głubczynem był Andrzej Goetzendorf-Grabowski ze starej szlacheckiej, polskiej rodziny o pomorskim rodowodzie, posiadającej na własność szereg majątków także na Złotowszczyźnie.

Dawno temu dziewczynka z Zakrzewa o imieniu Magda pasła gęsi niedaleko miejsca, które mieszkańcy nazywali Młynkiem. Był wieczór. Gęsiarka zbierała się właśnie do domu, gdy nagle, jakby spod ziemi, pojawił się przed nią staruszek o łagodnym obliczu i pełnym smutku głosie.