Trwający Międzynarodowy Plener Malarsko–Rzeźbiarski to nie tylko intensywny czas twórczej pracy, ale również niezwykła wymiana doświadczeń, rozmów i spojrzeń na świat.
Wśród uczestników tegorocznej edycji znaleźli się zarówno uznani twórcy z wieloletnim dorobkiem, jak i artyści otwarci na eksperyment, poszukiwanie i dialog. Ich prace – tworzone w wyjątkowej atmosferze Radawnicy – są odbiciem zarówno ich indywidualnych historii, jak i ducha wspólnoty, który wypełnia to miejsce.
Zapraszamy do zapoznania się z sylwetkami naszych tegorocznych gości - artystów, których dorobek i miłość do sztuki są wyjątkowe.
🔸Małgorzata Buca – Szczecin
Urodzona w Drawsku Pomorskim, absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Koszalinie na kierunku formy użytkowe. Studiowała grafikę na Wydziale Architektury Wnętrz i Grafiki w Wyższej Szkole Sztuki Użytkowej w Szczecinie (obecnie Akademia Sztuki), gdzie uzyskała dyplom magisterski z wyróżnieniem artystycznym w Pracowni Znaków i Form Identyfikacyjnych u prof. Henryka Regimowicza.
Od 2001 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków, a od 2023 roku pełni funkcję prezesa szczecińskiego okręgu ZPAP. Działa jako kuratorka wystaw, animatorka kultury, scenografka i pedagożka. Prowadzi własną firmę reklamową „Graffiti”, specjalizującą się w projektowaniu form wydawniczych i multimedialnych.
Z pasją organizuje i prowadzi warsztaty artystyczne dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Tworzy grafikę, malarstwo i rysunek. Ma na swoim koncie liczne wystawy i plenery artystyczne, zarówno w Polsce, jak i za granicą.
🔹Andrzej Fronczak – Włocławek
Członek Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski), aktywny uczestnik licznych plenerów i wystaw. Twórczość Andrzeja Fronczaka opiera się na nieustannym poszukiwaniu – zarówno w sferze tematów, jak i rozwiązań technologicznych.
Jego obrazy przedstawiają miasta pełne zakamarków i tajemnicze budowle wznoszące się na wzgórzach, a także pejzaże, które – choć zdają się znajome – w rzeczywistości nie istnieją. Artystę nie interesuje bowiem konkretny krajobraz, lecz emocja i wrażenie, jakie wywołuje. Prace utrzymane są często w oszczędnej, zredukowanej kolorystyce, co pozwala wydobyć wewnętrzne przeżycia i refleksje autora.
W jego twórczości odnaleźć można dążenie do uchwycenia tego, co ulotne i nieoczywiste – nadrealistyczne spojrzenie na świat, którego nie da się jednoznacznie opisać, ale można go poczuć.
🔹Dariusz Bozyk – Gdynia
Urodzony w 1961 roku w Gdyni. Ukończył studia artystyczne w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Architektury Wnętrz i Projektowania Wzornictwa Przemysłowego, a także na Wydziale Wychowania Plastycznego w Poznaniu, gdzie obronił dyplom i uzyskał tytuł magistra sztuki.
Jest malarzem, animatorem kultury i nauczycielem. Od lat aktywnie uczestniczy w życiu artystycznym – brał udział w kilkudziesięciu wystawach, konkursach i plenerach w Polsce i za granicą, m.in. w prestiżowym Salonie Jesiennym w Paryżu (2013, 2015, 2018). Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków (oddział Gdańsk) oraz do francuskiego stowarzyszenia Association des Amis du Salon d’Automne de Paris.
W centrum jego twórczości znajduje się pejzaż – temat, który uznaje za najbliższy i najbardziej inspirujący. Artysta podkreśla, że to właśnie przyroda – w swojej zmienności, świetle, nastroju i przypadkowości – staje się dla niego impulsem do malarskiej wypowiedzi. Jego obrazy są spontaniczne, emocjonalne, stanowią zapis ulotnych doznań, chwil i przeżyć, doświadczanych w bezpośrednim kontakcie z naturą.
🔸Lidia Domagała – Zielona Góra
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Ceramiki i Szkła. Dyplom artystyczny uzyskała w pracowni prof. Krystyny Cybińskiej w zakresie ceramiki, równolegle kształcąc się z malarstwa pod kierunkiem prof. Stanisława Rodzińskiego i prof. Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego. Zajmuje się malarstwem sztalugowym i ceramiką artystyczną. Członkini Związku Polskich Artystów Plastyków.
Mieszka i tworzy w Zielonej Górze. Ma na swoim koncie liczne wystawy indywidualne oraz udział w wielu wystawach zbiorowych, plenerach i sympozjach – zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i państwowych we Francji, USA, Niemczech, Austrii, Holandii, na Słowacji, w Czechach, na Węgrzech, w Polsce oraz w Konsulacie RP na Litwie.
Twórczość Lidii Domagały osadzona jest w nurcie malarstwa abstrakcyjnego. Jak sama mówi, to forma osobistego dialogu ze światem – zarówno tym zewnętrznym, jak i duchowym. Jej obrazy są wyrazem emocji, wrażliwości i ekspresji, a natura stanowi dla niej nieustające źródło inspiracji. Kolor, światło, przestrzeń i ekspresja budują klimat jej prac, wprowadzając widza w obszar subtelnych przeżyć i symbolicznych znaczeń. Dla artystki malarstwo to nie tylko forma wypowiedzi, ale też sposób na kontakt z drugim człowiekiem – otwarta opowieść zapraszająca do refleksji i wzruszenia.
🔹Leszek Kuchniak – Rzeszów
Urodzony w Żarach koło Żagania, rzeszowianin z wyboru. Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. Studia artystyczne kontynuował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Rzeźby, w pracowni prof. Bandury – dyplom obronił w 1976 roku. Ukończył również podyplomowe studium scenografii na tej samej uczelni, pod kierunkiem prof. Majewskiego.
Twórca wszechstronny – zajmuje się rzeźbą (głównie w drewnie), malarstwem i rysunkiem. Ma na swoim koncie realizacje scenograficzne m.in. w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie („Kolędziołki”, reż. Henryk Rozen) oraz w Teatrze Maska („Opowieści rzeszowskie”). Jego prace graficzne i malarskie ilustrowały tomiki poezji oraz książki, m.in. „Brzytwy kata Sallingera” Jerzego Fąfary i „Wiersze o miłości” Bogdana Loebla, a także zdobiły plakaty wydarzeń kulturalnych – jak chociażby coroczne Święto Paniagi w Rzeszowie.
Leszek Kuchniak to aktywny uczestnik krajowych i międzynarodowych plenerów artystycznych oraz aukcji charytatywnych. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych, instytucjonalnych oraz w galeriach i centrach sztuki w Polsce i za granicą.
🔹Stanisław Panfil – Mogilno
Rzeźbi w drewnie od 48 lat. Na swoim koncie ma udział w blisko 300 plenerach rzeźbiarskich w kraju i za granicą, a także liczne wystawy indywidualne i zbiorowe. Jest organizatorem kilkunastu plenerów, laureatem nagród i wyróżnień, a jego twórczość była wielokrotnie opisywana w prasie oraz prezentowana w radiu i telewizji regionalnej.
Tworzy we własnym, rozpoznawalnym stylu, nie ograniczając się tematycznie. Najchętniej sięga po motywy związane z polską szlachtą, ludźmi wsi, dawnymi zawodami, rzeźbą sakralną i użytkową. Jego prace – zarówno rzeźby, jak i płaskorzeźby – znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych na całym świecie: w Europie, Ameryce i Australii.
Jest autorem takich realizacji jak „Kalwaria Mogileńska”, wystrój kościółka w Dąbrówce, rzeźby w zamkach w Chęcinach i Szydłowie oraz w Ostrawie, a także elementy wystroju pensjonatów i barów. W 2015 roku zdobył tytuł Międzynarodowego Mistrza Polski w Łojewie. Odznaczony Medalem „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Życie dzieli między rodzinę a rzeźbę – pasję, której oddaje się z niesłabnącą energią. Jak mówi: „Rzeźbić będę tak długo, jak starczy sił”.
🔹Eligiusz Pawłowski – Złotów
Tworzy rzeźby i maluje obrazy olejne, koncentrując się przede wszystkim na postaci ludzkiej i portrecie. Swoje prace prezentował m.in. w Złotowskiej Bibliotece Publicznej.
Z rzeźbą związany jest od 14 lat. Najczęściej pracuje w twardym drewnie – dębie, drzewach owocowych takich jak jabłoń, śliwa czy grusza, ale sięga również po lipę i olchę.
Uczestniczył już w trzech edycjach pleneru w Radawnicy, z entuzjazmem wracając do twórczej atmosfery i pracy wśród innych artystów. W jego dziełach widać uważność, wrażliwość i skupienie na człowieku jako nośniku emocji i historii.
🔸Anna Pustelniak-Kuchniak – Rzeszów
Urodzona w Rzeszowie, absolwentka Instytutu Wychowania Plastycznego WSP w Rzeszowie, gdzie w 2001 roku obroniła dyplom z malarstwa w pracowni prof. Tadeusza Wiktora. Uzupełniła wykształcenie na studiach podyplomowych z zakresu Wiedzy o Kulturze na Uniwersytecie Rzeszowskim (dyplom w 2004 roku). Od 2012 roku należy do Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików, oddział w Rzeszowie.
Uprawia malarstwo sztalugowe, regularnie bierze udział w plenerach malarskich, aukcjach charytatywnych i wystawach – zarówno jako uczestniczka, jak i współorganizatorka. Współtworzyła m.in. wystawę „Artyści dla Ukrainy” (2021) oraz „Sztuka i Wino” (Rzeszów, 2023).
W centrum jej twórczości znajduje się pejzaż – nastrojowy, oszczędny w formie, ale nasycony emocją. Jej obrazy są nie tyle odwzorowaniem przyrody, co próbą uchwycenia chwilowego zachwytu, ulotnego nastroju, metafizycznego przeżycia. Artystka mówi o swojej pracy: „Maluję, aby nadać formę wizualną swoim zachwytom, zadumie oraz ulotnym chwilom szczęścia”.
🔹Kazimierz Rochecki – Łubianka
Polski artysta malarz, rysownik i witrażysta. Absolwent Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie obecnie pracuje jako profesor – prowadzi pracownie witrażu i szkła artystycznego. Jego działalność artystyczna ma charakter interdyscyplinarny – łączy media klasyczne, takie jak malarstwo i rysunek, z nowymi technologiami, tworząc projekty multimedialne, cyfrowe wizualizacje, fotografię i filmy.
Zajmuje się także projektowaniem i realizacją witraży klasycznych, malowideł ściennych oraz aranżacją wnętrz, zwłaszcza w kontekście architektury sakralnej. Jest autorem ponad 150 monumentalnych witraży oraz blisko 40 wielkoformatowych malowideł we wnętrzach świątyń.
Ma na koncie 44 wystawy indywidualne i udział w ponad 300 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą – m.in. w Holandii, Niemczech, Francji, Danii, USA, Kanadzie, Brazylii, Japonii i na Litwie. Jego prace znajdują się w kościołach, muzeach, galeriach oraz kolekcjach prywatnych w kilkunastu krajach Europy i obu Ameryk.
Za swoją twórczość wielokrotnie otrzymywał nagrody i wyróżnienia.
🔹Krzysztof Ryfa – Ostrów Wielkopolski
Urodzony w 1959 roku w Jeleniej Górze. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz). Malarz, pedagog, kurator i aktywny animator życia kulturalnego.
Jest założycielem Niezależnej Galerii 33 w Ostrowie Wielkopolskim, którą prowadzi od 2012 roku. To właśnie tam organizuje Międzynarodowy Przegląd Sztuki „Alternatywy 33” – wydarzenie artystyczne gromadzące twórców z całego świata. Dotychczas odbyło się 12 edycji Przeglądu. Jest także pomysłodawcą i współtwórcą Międzynarodowego Przeglądu Sztuki „Od gór Pomorze”. Regularnie uczestniczy w plenerach i sympozjach artystycznych w Ostrowie Wielkopolskim, Antoninie i Gołuchowie.
Jako członek Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski), brał udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych – zarówno w kraju, jak i za granicą. W 2023 roku uhonorowany Laurem Kultury Starosty Powiatu Ostrowskiego. Jego ostatnia indywidualna wystawa „Z albumu” odbyła się w 2024 roku w Domu Artysty Plastyka w Warszawie. Brał także udział w Międzynarodowym Wschodnim Salonie Sztuki w Lublinie w 2024 roku.
Swoje prace prezentował m.in. w Niemczech, Francji, Włoszech, Szwecji, na Cyprze, Ukrainie, Litwie i w Stanach Zjednoczonych.
🔸Ludmiła Sabadini – Stargard
Urodzona i mieszkająca w Stargardzie. Absolwentka Wyższej Szkoły Sztuki Użytkowej w Szczecinie. Członkini Związku Polskich Artystów Plastyków oraz prezeska Stargardzkiego Stowarzyszenia Miłośników Sztuki Plastycznych „Brama”.
Od wielu lat aktywnie działa na rzecz lokalnego środowiska artystycznego, organizując plenery, warsztaty malarskie i wystawy. Angażuje się także w edukację artystyczną, wspierając rozwój twórczy i wrażliwość estetyczną dzieci, młodzieży i dorosłych.
Jak sama mówi, malarstwo jest dla niej przestrzenią wolności – sposobem wyrażania emocji i osobistych przeżyć. W sztuce odnajduje nie tylko formę ekspresji, ale także środek do nawiązywania dialogu z innymi.
🔹Josef Šarman – Bratysława
Urodzony w 1950 roku w Kolonii (Czechy). Członek Związku Artystów Plastyków Republiki Czeskiej oraz Klubu Artystów Plastyków i Teoretyków Republiki Słowackiej.
Po ukończeniu studiów artystycznych zajmował się konserwacją zabytkowych budynków i wnętrz w Pradze, Kutnej Horze, Bratysławie oraz innych miastach Czech i Słowacji. Z czasem całkowicie poświęcił się twórczości własnej – początkowo rzeźbie, a następnie malarstwu, które obecnie stanowi jego główny obszar działalności. Wśród jego realizacji znajdują się także pomniki, m.in. w miejscowościach Všeradice u Beroun i Lomnice nad Lužnicí.
Brał udział w licznych wystawach indywidualnych, prezentując swoje prace m.in. w Rzymie (Sale del Bramante, 2007), Zakopanem (Galerie Sztuki XX wieku, 2014), Karlowych Warach (Becher Villa, 2021), a także w galeriach Bratysławy, Třebonia, Hlohovca i innych miast Czech oraz Słowacji. Jego twórczość towarzyszyła również obchodom 100-lecia powstania Czechosłowacji (2018).
🔹Čestmír Slíva – Havířov
Zamiłowanie do sztuki towarzyszy mu od najmłodszych lat. Już w szkole podstawowej jego twórczość została dostrzeżona i rozwijana pod okiem nauczyciela Mgr. Zdeněka Heisera, który zainspirował go do tworzenia asamblaży. Praca z drewnem była mu szczególnie bliska – pierwsze dłuta otrzymał w wieku dziesięciu lat, a jego debiutancką rzeźbą był totem.
Pasja do obróbki drewna powróciła ze zdwojoną siłą podczas studiów na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu w Ostrawie, gdzie zetknął się z technikami mechanicznymi. Wówczas skupił się na artystycznej stronie pracy z drewnem, czego efektem było zaangażowanie w sympozja i wystawy. Cenne doświadczenia zdobywał także podczas kursów rzeźbiarskich – m.in. w Kunovicach u Andreja Iršy oraz w Slavonicach u Jiříego Netíka. Choć osiągnął już wiele, wciąż pozostaje otwarty na rozwój i nowe inspiracje.
Z wykształcenia jest nauczycielem wychowania fizycznego i posiada przygotowanie techniczne. Pasjonuje się sportami górskimi – w latach 2000–2010 był instruktorem wspinaczki przy Czechosłowackiej Narodowej Akademii Nauk, a od 1998 roku posiada uprawnienia instruktora narciarstwa alpejskiego.
🔸Jiří Strachota – Bratysława
Artysta interdyscyplinarny, dla którego sztuka jest przede wszystkim formą komunikacji – z otoczeniem, światem, ale też z samym sobą. Nie podąża za trendami ani nie szuka jednolitego stylu czy techniki. W swojej pracy kieruje się potrzebą dopasowania środków wyrazu do podejmowanego tematu – dlatego często eksperymentuje z materiałami i łączy różnorodne procesy twórcze, przekraczając granice tradycyjnego malarstwa i rysunku.
Tworzy w cyklach otwartych, do których wraca po czasie, wzbogacony o nowe doświadczenia, procedury i refleksje. W swoich pracach podejmuje temat ludzkiej kondycji – podróży wewnętrznej, samopoznania i poszukiwania utraconej intymności. Takie zagadnienia porusza m.in. w cyklach: Zagubione kroki, Inne miejsca, Nieznana twarz, Historie w nas.
Z równą intensywnością zajmuje się także kwestiami społecznymi i środowiskowymi. W cyklach Antropocen oraz Kraina ludzi – Kraina bez ludzi analizuje wpływ człowieka na przekształcanie krajobrazu i natury poprzez rozwój technologii – często bezrefleksyjnie i bez względu na skutki. Ostatnie lata przyniosły także refleksję nad pandemią COVID-19 i globalną niepewnością. Strachota wyraża ją m.in. w cyklach Przemijanie, Zagubieni i Syndrom COVID-19, dotykających tematów zbiorowego zagrożenia, lęku i dezinformacji.
Jego twórczość pozostaje nieustającą opowieścią o świecie, który się zmienia – i o człowieku, który próbuje się w nim odnaleźć.
🔸Bernadeta Sudnikowicz – Mirosławiec
Artystka mieszkająca w Mirosławcu (woj. zachodniopomorskie). Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków – Okręg Szczeciński, Wielkopolskiego Związku Artystów Plastyków oraz Stowarzyszenia „Stacja Kultura” w Bornem Sulinowie.
W dorobku artystki znajdują się liczne wystawy indywidualne i zbiorowe w Polsce oraz za granicą – m.in. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Czechach, Luksemburgu i na Litwie. Jej twórczość była także wielokrotnie nagradzana – Sudnikowicz jest laureatką i finalistką ogólnopolskich oraz międzynarodowych konkursów i przeglądów sztuki.
Tworzy przy użyciu różnych technik – od akrylu i akwareli po techniki własne. Jej obrazy charakteryzują się subtelnym wyczuciem formy i koloru oraz silną emocjonalnością przekazu. Prace artystki znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych – m.in. w Polsce, USA, Francji, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii, RPA, Czechach i Niemczech – oraz w zbiorach instytucjonalnych, takich jak Muzeum Beskid we Frydku-Mistku (Czechy), Muzeum Regionalne w Chojnowie czy Centrum Kultury w Koszedarach na Litwie.
🔹Edmund Szpanowski – Sierpc
Rzeźbiarz samouk i pasjonat, tworzący w drewnie i kamieniu od 1972 roku. W latach 1987–2005 związany z Domem Kultury w Sierpcu jako instruktor ds. plastyki i rzeźby. Uczestnik blisko 350 ogólnopolskich i międzynarodowych plenerów artystycznych, a także licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą. Jego dorobek obejmuje również ponad 300 ekspozycji poplenerowych.
Laureat wielu nagród i wyróżnień – w tym o randze ministerialnej – uhonorowany m.in. medalem „Pro Domo Sua” od społeczności miasta Sierpca oraz tytułem „Zasłużony dla Miasta Sierpca”, przyznanym przez Radę Miejską w 2021 roku. Prace artysty znajdują się w kolekcjach prywatnych, muzealnych i sakralnych. Jedna z jego rzeźb – Matka Boska Sierpecka – została przekazana Papieżowi Janowi Pawłowi II i znajduje się w zbiorach Watykanu, natomiast Matka Boska Mazowiecka umieszczona została w płockiej katedrze.
Edmund Szpanowski w swojej drodze twórczej przeszedł wszystkie etapy – od rzeźby ludowej po formy współczesne i głęboko stylizowane. Charakterystycznym elementem jego prac jest symbolika oraz wyraźnie osobisty styl, dzięki któremu kreuje własną rzeczywistość artystyczną. Rzeźba to dla niego nie tylko technika – to pasja, dar i sposób interpretacji świata. Daje mu poczucie wolności oraz możliwość wyrażenia siebie poprzez materię.
🔹Mieczysław Wojtkowski – Rusek Wielki
Rzeźbiarz i freelancer mieszkający w Rusku Wielkim na Warmii. Tworzy zarówno prace na zamówienie, jak i rzeźby wynikające z osobistych poszukiwań artystycznych. Głównym tematem jego twórczości są kobiety i związane z nimi obyczaje, które przedstawia w ujęciu stylizowanym, często geometryzując formę postaci i portretów.
Tworzy przede wszystkim w drewnie – jego ulubionym materiałem jest dąb kopalny (znany również jako mooreiche lub dąb bagienny), którego ciemna barwa i gęstość nadają pracom wyjątkowy charakter. Inspirację czerpie również ze sztuki średniowiecznej, bliskiej jego wrażliwości jako artysty wywodzącego się z regionu Warmii.
Uczestnik licznych wystaw, konkursów i plenerów rzeźbiarskich w Polsce i za granicą – m.in. w Czechach, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Francji, Białorusi i na Litwie. Praca twórcza jest dla niego źródłem wewnętrznego spokoju i radości – stanowi przestrzeń swobody wyrazu i osobistego spełnienia.
Małgorzata Buca oraz Andrzej Fronczak pełnią funkcję komisarzy tegorocznego Międzynarodowego Pleneru Malarsko–Rzeźbiarskiego w Radawnicy. Ich zaangażowanie, doświadczenie i serdeczność sprawiają, że plener ma nie tylko wysoki poziom artystyczny, ale również wyjątkową, twórczą atmosferę.
Warto dodać, że wykorzystany w komunikacji plakat wydarzenia powstał na bazie projektu Małgorzaty Bucy.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż poplenerowy, który odbędzie się w piątek, 26 lipca o godzinie 17:00 w Radawnicy. To doskonała okazja, by zobaczyć efekty kilkunastodniowej pracy artystów, porozmawiać z nimi osobiście i poczuć klimat spotkania, w którym sztuka łączy ludzi ponad granicami.
Napisz komentarz
Komentarze